ANNEM

ANNEM

Bana yırlarca baktın sen,

Gece yarılarına dek uyumadın.

Ninninle şefkatinle bağrına bastın

Canım Annem ben seni hiç anlamadım.

Hasta oldum sabahlara kadar kıvrandın,

Benimle yattın benimle kalktın.

Hastalığıma derdime ortak oldun,

Hekimler aradın benim için kahroldun.

Büyüdük okullu olduk ilk sıralarda,

Bizimle beraber sende okullu oldun.

Sabah kalktın öğrenci gibi bizimle,

Mektep sıralarında ders dinledin.

Belki araba çarpar diye yalnız göndermedin,

Kanatlarının altına aldın çırpındın.

Benim için ezildin pencere kenarlarında kaldın,

Canım annem ben seni hiç anlamadım.

Büyüdük liseli olduk aklın hala bizde,

Yine bizimle günlerin geçti heyecanla.

Yolumuzu gözledin evladım gelir diye,

Yemekler, börekler yaptın bizim için ANNEM.

Davullu, zurnalı bizi asker ettin,

Yolarda kaldın gözlerin ıslak, nemli.

Mektupların aşındırdı Asker ocağını,

Bana deli olurdun her gün sesimi duymak için.

Aramızdan ayrıldın bir çırpıda uçup gittin,

Peşinden Kuranlar okuduk öylece kaldık.

Ezanlar okundu,  seneler bayramlar geçti,

Canin ANNEM biz seni hiç anlamadık,

Bize hakkını helal et canım ANNEM,

Seni biz çok arıyoruz artık nafile.

Anneler bizim baş tacımız canımız,

Rahat uyu annem canım ANNEM.

                                              NECATİ DİLİ  1995