ÖMÜR BÖYLE BİR ŞEY!…
Eskilerin bir sözüyle başlayalım. Şöyle derlerdi ‘’Dünya Hayhuyla geçiyor’’.. Yani açmışsın gözlerini Dünya’nın hayhuyuna. Aslında bir uykudan uyanır gibi. Sonrasında ise kapamışsın gözlerini.. Bir daha açmamak üzere..
İşte hepsi bu kadar.
Hepsi bir göz açıp kapayıncaya kadar.. Hep böyle olmuyor mu?
Her sabah açıyoruz gözlerimizi şu fanı ve yalan dünyaya..
Sonrasında koşmalar, koşuşturmalar. Alır başını gider.
Hepsi üç lokma ekmek için, boğazımızdan geçecek.
Bize ait olan sadece bu kadar.. Sonrası eskiyip atılacak eşyalar.
Dünya için biriktirdiklerimiz.
Ya da evlatlarımızın tüketeceği bir servet için.
Ve gün bitti…
Vakit akşam oldu..
Vücutlarımız yorgun.. Ve düştük yataklara.
Ertesi gün.
Daha ertesi gün.
Hep aynı döngü.
Arada bir değişen oyuncaklar..
Yeni meşguliyetler.
Yani ruhumuzu işgal eden işgalciler.
Arada bir değişen mekanlar, yüzler..
Ama değişmeden her sabah yeniden doğan..
Her akşam mutlaka batan güneş.
Batarken de ömrümüzden bir günün daha eksildiğini haber veren güneş.
Siz o güneşin Doğup batmakta ne kadar hızlı..
Ve aceleci olduğunu biliyorsunuz.
Daha dün gibi değil mi? İlk çocuğumuzun dünyaya gelişi.
Attığı çığlıkların sizi sevinç gözyaşlarına boğuşu. Bir gün gelecek büyüyüp evlenecekler. Yeni bir canla çıkacaklar karşınıza.
Minik, minik eller..
İşte bu size ömrünüzün son baharını hatırlatacak.
O gözlerinizin önünde her gün biraz daha büyüyüp serpilirken.
Dizlerinizin bağı biraz daha çözülecek.
Gözlerinizin feri biraz daha sönecek.
Ve sizler geçmiş yaşamınızı biraz daha sık sorgulamaya başlayacaksınız.
Ömrünüzü nerede ve nasıl tükettiğinizi.
Ahiret için önden ne gönderdiğinizi.
Size yol arkadaşı olacak…
Ahiret azığı…Sermayesi olacak…
Sizi orada karşılayacak.
Hangi amelleri sunduğunuzu…
Orhan Yazıcılar
Gazeteci-Yazar
