Manle Destanı

Manle Destanı

Manle eski köyümüz

Yoktur asla farkımız

Gurbete çıkanı çok

Geriye döneni yok.

Ne arazisi yeter

Fakirlik daha beter

Eksik olmaz kavgası

Sebebi mal davası

Bazen baba tarlası

Bazen köyün merası

Uzun lafın kısası

Cehalet baş belası

Kim övünür atayla

Kimisi de parayla

Kin, hasetle kol geziyor

Ne okur, ne de yazar.

Değişik sülaleler

Dört bir yandan gelmeler

Var sonradan görmeler

İşi gücü çelmeler

Yukarıda ki mahalle

Var orada üç sülale

Bilirsen eskisini

Acırsın yenisini

Molla İsmailoğlu

Muti diğer bir kolu

Mesoraş’dan geldiler

Şimdi Kılıç oldular

Oksoğlu en son gelen

Geldiler Homeze’den

Yeniler Eren oldu

Eski Hacıosmanoğlu

Tulunoğlu eskidir

Kalkandere yeridir

Sayıları pek artmaz

Kolay kimseye çatmaz

Ekşioğlu Koylav’dan

Kısa zamanda artan

Adetidir boş durmaz

Ancak arkadan vurmaz

Seçuk ufak bir belde

Dört sülale var orada

Bekiroğlu,Ertüzün

Karadeniz ve Gözen

Kösoğlu sülalesi

Okumuştur eskisi

Geldiler Erzurum’dan

Haberi sor onlardan

Tavukçuoğlu eski

Yenileri çok hırslı

Köyde en kalabalık

Mazilerine sadık

Terzioğlu Büyükler

Bir arada dururlar

Topuz ve Kamiloğlu

Aynı babadan doğdu

Seymen, Kibar, Baysallar

Aslıdır Zorbozanlar

Geldiler Homeze’den

Ayrıldılar dededen

Eyüboğlu sahilden

Haberdardır çok şeyden

Kotevoğlu,Bayraklı

Misafire meraklı

Bütün bu sülaleler

Bir de yandan artmalar

Varisoğlu,Seymen’den

Öztürkler ise bizden.

Hepsi bu sülaleler

Zamanla çoğaldılar

Yetmeyinde tarlalar

Ormanları yaktılar

Bakmazsan ağaç biter

Bıraksan sele gider

Sene boyu çalışsan

Geçim yok,sonuç hüsran

Çayır kessen kurumaz

Dumansız günü olmaz

Nasibi yok tarımdan

Ne de hayvancılıktan

Vatan diye bakarız

Bu kaderi yaşarız

Değer vermişse ata

Yok, mudur sende kafa

Paran varsa git yaşa

Yemyeşil baştanbaşa

Suyu oksijeni var

Dalda çiçek, dağda kar

Vadiler süslü cepken

Yaylalar üstten mesken

Eteklerinde köyler

Şirin akan dereler

Dağlar zümrüt taşları

Rüzgârlıdır başları

Kuşlar türkü besteler

Bin bir çeşit çiçekler

Vatan bize yadigâr

Dağıtmak için efkâr

Gelir isen köyüne

Bak sağına soluna

Boşuna hava atma

Paranı başa kakma

Köyde kalan akraban

Ya amcandır ya halan

Şehir seni bitirdi

İnsanlığını yitirdi

İmkânın varsa bol

Önce mütevazı ol

Kinin var ise eğer

Olasın daha beter

Arar isen bahane

Gönlün kalsın virane

Anlattım meramımı

Niyetim çok samimi

Hiç kimse darılmasın

Düşünen ibret alsın

OSMAN TULUNOĞLU

Manle’den bir Manleli 16.06.2006